- Δύο Ρόδων, πόλεμος των-
- Εμφύλιος πόλεμος που διεξήχθη στην Αγγλία κατά το δεύτερο μισό του 15ου αι., μεταξύ των οπαδών του οίκου των Λάνκαστερ από τη μία πλευρά, που είχαν για έμβλημα ένα κόκκινο ρόδο, και του οίκου των Γιορκ από την άλλη, που είχαν για έμβλημα ένα άσπρο ρόδο. Η απώτερη αιτία του πολέμου ήταν η εκθρόνιση του βασιλιά Ριχάρδου Β’ από τον δούκα Χένρι Λάνκαστερ (1399), ο οποίος ανήλθε στον βασιλικό θρόνο με το όνομα Ερρίκος Δ’. Η ανατροπή αυτή έθιγε τα δικαιώματα διαδοχής στον θρόνο του Εδμόνδου Δ’ Μόρτιμερ, που αντιπροσώπευε τον δευτερότοκο κλάδο του βασιλικού οίκου, ενώ οι Λάνκαστερ ήταν ο τριτότοκος κλάδος. Η ανηλικότητα του Μόρτιμερ και οι επιτυχίες τόσο του Ερρίκου Δ’ όσο και του διαδόχου του, Ερρίκου Ε’, επέτρεψαν στους Λάνκαστερ να βασιλεύσουν χωρίς να εκδηλωθούν δυσαρέσκειες· όταν, όμως, στον θρόνο ανήλθε ο Ερρίκος ΣΤ’, ο οποίος έπασχε από διανοητική ασθένεια, οι δυσαρεστημένοι ευγενείς συγκεντρώθηκαν γύρω από τον δούκα του Γιορκ, ο οποίος, αν και ανήκε στον τεταρτότοκο κλάδο του βασιλικού οίκου, είχε κληρονομήσει τα δικαιώματα του δευτερότοκου κλάδου. Ο δούκας του Γιορκ, κληρονόμος του Ερρίκου ΣΤ’, δεν αντέδρασε όσο ο βασιλιάς δεν είχε διάδοχο· η γέννηση όμως του γιου του, Εδουάρδου (1453), αποτέλεσε την αφορμή του εμφυλίου πολέμου. Προβάλλοντας ως επιχείρημα τη διανοητική ασθένεια του βασιλιά, ο δούκας του Γιορκ διεκδίκησε το στέμμα του βασιλείου με πόλεμο και πέτυχε μία πρώτη νίκη στην αιματηρή μάχη του Σεν Άλμπανς (1455). Ο πόλεμος ξανάρχισε το 1459 με τη μάχη του Νορθάμπτον, στην οποία ο δούκας αιχμαλώτισε τον βασιλιά και αναγνωρίστηκε διάδοχος του θρόνου σε βάρος του Εδουάρδου. Παρά τον φόνο του δούκα του Γιορκ στη μάχη του Γουέικφιλντ, ο γιος του δούκα, ο οποίος ονομαζόταν επίσης Εδουάρδος, κατέλαβε το Λονδίνο και έγινε βασιλιάς με το όνομα Εδουάρδος Δ’ (1461). Η νίκη στο Τόουτον εναντίον των Λάνκαστερ έφερε τον ίδιο χρόνο στον θρόνο τους Γιορκ. Σύντομα, όμως, είτε χάρη στην επιμονή της βασίλισσας είτε ύστερα από προδοσία των οπαδών του Γιορκ, o Ερρίκος ΣΤ’, που ήταν φυλακισμένος στον πύργο του Λονδίνου, επανέκτησε τον θρόνο του, ενώ ο Εδουάρδος Δ’ αναγκάστηκε να αποχωρήσει (1471). Στη συνέχεια επακολούθησε νέα ανατροπή της κατάστασης, με αποτέλεσμα, ύστερα από πολεμικές επιτυχίες του Εδουάρδου Δ’, ο τελευταίος να επανακτήσει τον θρόνο και να απαλλαγεί από τον Ερρίκο ΣΤ’ και από τον γιο του, Eδουάρδο. Το γεγονός αυτό σηματοδότησε και το τέλος του εμφυλίου πολέμου, ο οποίος είχε ως κύριο αποτέλεσμα τη σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή της τάξης των μεγάλων φεουδαρχών, καθώς πολλοί από αυτούς πρωταγωνίστησαν στον πόλεμο και είτε σκοτώθηκαν στη διάρκεια των μαχών είτε απαγχονίστηκαν. Η φθορά αυτή των φεουδαρχών άνοιξε τον δρόμο στο απολυταρχικό καθεστώς που επιβλήθηκε με τον Ερρίκο Ζ’ Τιδόρ το 1485.
Dictionary of Greek. 2013.